Ondernemen zit in het bloed
Het is nog vroeg als ik op zaterdagochtend op het veldje sta voor het wekelijkse bootcamp uurtje. Best zwaar na de korte vakantie waar we de dag ervoor van thuisgekomen zijn en nog voordat ik het gras zie heb ik al spijt van de kaasjes en rosetjes van afgelopen week. Oeps! Na flink wat afzien (en gegarandeerde spierpijn de dagen erna) loop ik moe maar voldaan met mijn eveneens vermoeide medeslachtoffers terug naar de sportschool. Ik loop naast een jonge ondernemer uit de buurt. Ze is een jaar geleden gestart met een hippe zaak in het centrum en terwijl we uithijgen vertelt ze dat een vakantie met zo’n nieuwe onderneming nog een hele uitdaging is.
Dit hoor ik van onze ondernemers natuurlijk vaker en terwijl ik vertel wat ik doe voor de kost komt ter sprake dat het met zoveel ondernemingen fout gaat in de eerste jaren. Ik vertel dat ik al best wat mensen aan tafel heb gehad die al jaren onder bijstandsniveau leven. Ze kijkt me met grote verbazing aan. “Waar doe je het dan voor?” Dat is natuurlijk een legitieme vraag die ik mezelf ook wel gesteld heb. Het door blijven gaan met ondernemen ondanks de tegenvallende resultaten is bij de een is het een kwestie van de kop in het zand steken en bij de ander is het misschien niet willen opgeven van “hun kindje” de onderneming. Het is in ieder geval gek om te realiseren dat deze mensen dag in dag uit heel hard werken zonder dat ze daar wat mee verdienen. Er kunnen allerlei redenen aan ten grondslag liggen waardoor deze harde werkers (want dat zijn het!) niet willen opgeven, maar we zien vaak dat mensen toch een gevoel van falen ervaren.
Het op tijd signaleren van problemen en het tijdig inschakelen van de juiste hulptroepen is wat mij betreft echter juist een teken van goed ondernemerschap! Soms heeft een onderneming een zetje in de juiste richting nodig en soms is het misschien niet mogelijk het bedrijf te redden. Tijdig stoppen is dan absoluut geen schande, maar voorkomt juist een hoop ellende. Ook het gebruik maken van de juiste (bijstands)voorzieningen kan de schade enorm beperken. Natuurlijk haal je trots uit het ondernemerschap, maar het erkennen van je valkuilen en het inschakelen van professionals hoeft hier niets aan af te doen. Als je als ondernemer twijfelt of het wel goed gaat met je bedrijf is mijn advies dan ook om de tijd te nemen voor rust, bezinning en degelijk advies. Na talloze gesprekken met ondernemers heb ik geleerd dat ondernemen niet het bedrijf is wat op dat moment bij de kamer van koophandel ingeschreven staat.
Ondernemen zit in het bloed. Dat was ook te zien bij mijn ondernemer uit het bootcampclubje: Die probeerde meteen haar producten aan me te verkopen! Gelukkig is haar eerste personeelslid onlangs een feit geworden en zal die vakantie heus niet lang meer op zich laten wachten.
Manon Luitjens-Bakker
Teamleider Insolventie bij Zuidweg & Partners
